آرامش در کلام مومن موج میزند

بعد از نماز به امید بصیرت، گعده ی انتخابات برگزار شد.
ما می گفتیم:
حفظ انقلاب از نان واجب تر است.
می گفتند:
برای نان کوتاه بیاییم.
می گفتیم:
آقا فرمودند:
ما هر جا استقامت نکردیم
شکست خوردیم.
می گفتند:
ما فقط کسی را می خواهیم که اقتصاد را درست کند.
گفتیم:
لباسی که فقط از سرما نجاتتان دهد کافیست؟
حجاب مهم نیست؟
گفتند:
شما خودتان را در کمد قایم کردید.
دنیا با ما قهر کرده است.
گفتیم:
اگر این روزها دنیا قهر است
سال ها دنیا با ما جنگیده است
ما بردیم یا دنیا؟
گفتند:
معتدل باشید.
گفتیم:
حرکت بین حق و باطل اعتدال نیست.
خندیدند و رفتند.
ما ماندیم و یه دنیا بغض از شکستن آراء. . .
استاد پورعبدالله هنوز سر سجاده بودند.
نشستیم.
-استاد!
حق و باطل مشتبه شده است.نکند آراء بشکند.
استاد از همان لبخندهای دوست داشتنی زدند که
نگران نباشید.مملکت امام زمان، صاحب دارد.
هیجانت که آرام می شود
فقط گریه می کنی.
حالا دیگر صدای آرامش او بود و گریه های من. . . 

(مریم)