قره قاطی

بازم دی شد و بابای ما رفت کربلا... 

دل مارم برد با خودش... 

قرارمون ساعت ۹ ماه آسمون... 

مثه بچگیا... 

دوباره شرو شد بدبختی و درس و فشار... 

بدبختی که نه ولی خب...  

...

چقدر زود گذشت  

الکی الکی یه ترم تموم شد! 

مونده ۸تا دیگه! 

پ.ن:وصیت من به شما جوانان این است که کفش بند دار نخرید و در هنگام سوار و پیاده شدن از وسایل نقلیه ی عمومی مواظب سر خود باشید تا دچار سردرد ممتد سه روزه نشوید و سعی کنید جزوه بنویسید چون چیز خیلی خوبی ست و مصرف خودکار در این مورد اسراف تلقی نمیشود بلکه اسراف آن است که به مدت دو هفته حرص و جوش بخورید که ای وای ما چه خاکی بر سرمان کنیم دم امتحانی و به دنبال کپی از دیگران باشید و تازه نتوانید خط مبارکشان را بخوانید و بدانید تمام اینها حاصل اطمینان کمی بی جا به حافظه تان است... 

پ.ن:اگر هم وصیت من را اجرا نکردید و در خوابگاه بودید مشکل خاصی پیش نمی آید زیرا دوستانتان به یاری شما خواهند شتافت از در و دیوار.... 

این بود انشای من