ماجرای ما

من اومدم که صرفا از پشت همین تریبون (!)اعلام کنم که: 

کی گفته غول کنکور؟؟؟!!! 

طفلکی جوجه هم نبود...این طراحای بووووووووووووووووق هستند که غول میباشند!!! 

کلا من فقط باید همیشه از طراحای فلسفه منطق شاکی باشم  

چه امتحان نهایی چه کنکور.. 

جونم براتون بگه که آقا ما شب درکمال آرامش ساعت ده خوابیدم  

(هرچند بعدا معلوم شد که در خواب چه فریادها که نزدیم!) 

صب واسه نماز که پاشدم ییهو دلم یه جوری شد فوری رفتم سراغ نماز و قرآن و پر شدم از آرامش! 

یه آرامش باورنکردنی انگار که دارم میرم پیکنیک.... 

خلاصه تو حوزه بین همه ی داوطلبای افسرده و دپرس من بودم و نیلو که طبق معمول با ادا بازی جو رو عوض کردیم ... 

سرجلسه هم که خیلی حال داد خوردن خوراکی و کیک و بیسکوییت!!!! 

بماند که سردرد خوشحالی باعث شد اندک مدتی را در حیاط قدم بزنیم! 

خلاصه تا آخر جلسه دویس بار از نیلو پرسیدم که الان این کنکوره یا گزینه دو که متاسفانه به جواب نرسیدیم.... 

و در بازگشت از جلسه خیل مادران و اولیا بودند که با چهره های عبوس و درهم و قاطی دلبندانشان مواجه میشدند.... 

اما 

گروه همراه کننده ی بنده ! که دستشان درد نکند کل مدت در حال دعایمان بودند با چهره ی خوشحال ما رو به رو شدند.... 

در راه بازگشت نیز از همان موقع تا ساعت سه تلفن و موبایل بود که جویای حال ما میشد... 

از احسان و سینا جان تا همکار مادر... 

و اینگونه ما پی بردیم به اهمیت خودمان....   

اما من به دو درسم میبالم یکی اقتصاد که ۹۳ درصد زدم و دیگری ریاضی که پنج درصد زدم  

به خدا خیلی این دوتارو دوس دارم!!!  

خلاصه کنکور خیلی سخت بود خیلییییییییییییییییییی 

واقعا گند زدم و سوپور هم نخواهم شد!