ساعت شنی

اصن کی گفته باید همه ی پستای منو بخونی که بعد با خودت بگی اه باز این شرو کرد؟اه این کشت مارو اه خفمون کرد و صدتا اه دیگه.... ؟

این حالم هیچ ربطی به کنکور نداره بدبختیشم اینه که حال الانم هیچ ربطی به کنکور نداره... 

اونا که میشناسنم میدونن حسم هیچ وقت نگفته نمیمونه...درهرصورت باید حسمو بگم تا خالی شم تا بتونم نفس بکشم... 

واسه همینه یهو کلا ازین رو به اون رو میشم چون همیشه خودم بهترین راه حلو واسه احساسام دارم اما یه کم دیر میرم سراغشون...میدونم وقتی الان دارم به  ؛حالا هرچی ؛فکر میکنم باید چیکارکنم اما انگار دوس ندارم به حرفم گوش بدم...چراشم میدونم چون دوس دارم یکی تایید کنه کارمو مثه همه....موافق که پیدا کنم مصمم میشم...رقیب که پیداکنم راه میفتم...تایید شم امانه با حرفای کلیشه ای نه با حرفای همیشگی نه با شنیدن این که تحمل کن تموم میشه همه همینن میگذره بعدش شیرینه...اینا رو خودم بلدم یه چیز جدید میخوام... 

مصداق بارز *الگوی شخصیتی الفم*... 

درهرصورت الان چند وقتیه یاد گذشته افتادم میدونمم این یاد افتادن الان وقتش نیست الانی که شمارش معکوس آیندمه ولی خب بازم دوس ندارم به حرفم گوش بدم سر همین کله شقیمه که هر دقیقه یه مدلیم!اگه یه تست غلط بزنم کلا غمباد میگیرم که قبول نمیشم و اگه هم درست بزنم بیخیال که قبولم!آره ربطی به کنکور نداشت مثلا...این همه که دارم مینویسم واسه اینه که مطمئنم میخونیش تو یا هرکس دیگه... *تو*میتونه هرکی باشه... 

واسه فردا روزم همه جور تصور دارم ...تصور قبول شدن و ذوق وحشتناکش!و قبول نشدن و افسردگی بعدش تصور موندن با دوستام و فراموش کردنشون...واسه همه چی فکر کردم اما خب حتی خودش گفت که اونم به این نتیجه رسیده که کلا همه تنهان ...تنهایی حتما نباید بد باشه اما دلم میترکه وقتی میفهمم یه سری آدمای تنها واقعا تنهان!!!انگار دارم سبک میشم ...آره چون دارم شنیده میشم...شمارش معکوسه اما هنوز کسی ساعت شنیه منو برنگردونده ...!