بهشت من

بهشت من

رفتن چه سخت است وقتی زمین چسبناک است و پاهایت از موم
بهشت من

بهشت من

رفتن چه سخت است وقتی زمین چسبناک است و پاهایت از موم

آدم باشم...

گاهی آدم یه سری چیزا رو فراموش میکنه... 

اما بعد یه مدت میبینه یه چیش میشه... 

میفهمه که فراموش کردن خوبه اگه با عبرت گرفتن همراه باشه... 

داشت یادم میرفت عبرت بگیرم....  

پ.ن:ازونجایی که پست کوتاه نیومده به من اینم یه کم غمگنانه(!)شد ادامه میدیم... 

فنچام خوبن و وضع درسم بد  

پ.ن:بازم غمگنانه شد که! 

خب ندارم خبر خوب! 

هه چرا امروز بعد یه هفته یه رب به یازده رفتم مدرسه حال داد!!!!   

اونم فقط به خاطر سرکشی!!!!

نظرات 4 + ارسال نظر
Nima سه‌شنبه 5 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 12:51 ب.ظ http://www.Apathetic.blogsky.com

nabas yadet bere

محمدرضا سه‌شنبه 5 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 12:55 ب.ظ http://mamreza.blogsky.com

سلام.
بسیار عالی.موافقم باهات بدجور.
یه عکس از قسطنطنیه جون و استراتژیک عزیز بزار ببینیم چه شکلین؟

ما قسطنطنیه و استراتژیک نداریم
نیلی و مینی میخوای ببینی
باشه در اسرع وقت

تلاله چهارشنبه 6 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 03:40 ب.ظ http://talaleh.blogsky .com

سلام. اومدم باز .دیدم فراموش کردی ما رو
شاد باشی

مهدی چهارشنبه 6 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 11:27 ب.ظ http://bivatan.blogsky.com

سلام.
عبرت ها زیادن و عبرت گرفتنا اندک ...
منم هر وقت حال می کردم می رفتم مدرسه تو پیش دانشگاهیم!!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد