مال ما اینجوریاس

میگن دیوار ساختی دونه دونه آجراشو کم کن... 

نامردیه همرو خراب کنی... 

اما گاهی یه دفه خراب میشه .... 

مثه یه بمب که بترکه بیخ گوش دیوار.... 

بمبه کوچیکیه اما اثرش..... 

اینم از جناب خواجه:  

چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش 

به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش 

کجاست همنفسی تا به شرح عرضه دهم 

که دل چه می کشد از روزگار هجرانش 

زمانه از ورق گل مثال روی تو بست 

ولی ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش 

تو خسته ای و نشد عشق را کرانه پدید 

تبارک الله از این ره که نیست پایانش 

جمال کعبه مگر عذر رهروان خواهد 

که جان زنده دلان سوخت در بیابانش 

بدین شکسته ی بیت الحزن که می‌آرد 

نشان یوسف دل از چه زنخدانش 

بگیرم آن سر زلف و به دست خواجه دهم 

که داد من بستاند ز مکر و دستانش