بهشت من
رفتن چه سخت است وقتی زمین چسبناک است و پاهایت از موم
بهشت من
رفتن چه سخت است وقتی زمین چسبناک است و پاهایت از مومدرباره من
ارثیه زهـراست که سنگر باشیم
تا دادن جان مطیع رهبر باشیم
راهیست پراز فتنه و آشوب و دغل
باید که کتاب عشق ازبر باشیم
ادامه...
زیر بار امتحانات...
چه سر امتحانای نهایی
چه حتی کنکور...
ایییییین جوری گیر نکرده بودم بین درسا...
ینی دیگه دارم له میشم
شبا تا دو بیدار باشی
صب بعد نماز نخوابی
کتابای قطور 500 صفحه ای اونم روزی دوتا...
هر روز هفته بی وقفه!
هفت هشت صفحه نوشتن سر هر امتحان و آخرشم....
ینی تو بگو وقت نفس کشیدن...
ندارم...
الانم از سرخوشیمه که اینجام...
خدا به خیر کنه ترم رو...
ب.ن:با این وجود امروز یه دو ساعتی سوژه ی خوابگاه بودم...
زیر شر شر بارون تو حیاط نشسته بودم....!
بقیه هم از درس افتادن
آخه میخکوبه خل بازیه من شده بودن...
نا گفته نماند که درس فردا همونیه که فعال ترین دانشجوشم سر کلاس!
خیلی دوس داشتنیه ...بلدمش به نسبت !
بسه ه ه ه ه
کلی درس مونده...
ب.ن:کاش میدیدی لبخند حضرت باران را وقتی مجدانه و بی هیچ چشم داشتی درس میخوانی...
مثه بیرون!
فقط باید به چند تا مورد مسلط بشم...
کنترل هیجان در برابر حرف مخالف!
اعتماد به نفس در تکلم...
به کاربردن دونسته هام...
مثه امروز...
تو دانشگاهم باید همین باشه!مثه بیرون!
پ.ن:میشه...
باید بشه که مثل قبل الگو بشم...
دانش آموختگی
امروز جشن دانش آموختگی بچه های کد ۸۶بود!
خیلییییییییی حس خوبی بود ...
(همون جشن فارغ التحصیلی خودتون
)
بچه های امام صادق فراغت از تحصیل براشون معنی نداره!
به قول حاج آقا مهدوی که امروز اومدن توی جشن :
الان یه مرحله ی جدید برای دانش آموخته ها ست ...
مرحله ای که اگه احساس مسئولیت همراهش نباشه به درد نمیخوره
مرحله ای که تازه در ورودیه برای یه دنیای خیلیییی بزرگتر
بزرگتر از اون چیزی که فکرشو کنی
مرحله ای که باید بفهمی با اینکه کلی چیز بلدی
اما هیچ چیز بلد نیستی!
خلاصه...
ما کد ۹۱ ای ها هم پیمان نامه خوندیم
پیمان نامه با امام صادق...
که ارزشاشو حفظ کنیم
که علم و عمل رو با هم داشته باشیم و ....
از همه ی اینا که بگذزیم یه برنامه تجلیل از برترین ها در تمام زمینه ها بود...
واااااااااای
تمام رتبه تک رقمی ها و المپیادی ها
که در عین حال همه برترین ها تو زمینه های فرهنگی ...حافظین قرآن و.....بودن
رتبه یک حقوق و رتبه های یک تا یازده تربیتی ...المپیادیا...
وقتی میومدن رو سن واسه دریافت مدال افتخارشون مو به تن من سیخ میشد!!!
وای خدا ینی میشه یه روز ما برسیم به اونجا؟!!!
لا تهنوا و لا تحزنوا...
انتم الاعلون..ان کنتم مومنین
آیه ای که باعث موفقیتم تا اینجا شده
از این به بعدم میشه به لطف خدا...
هی هی...
مینا رو کشتن هی هی
خونشو ریختن هی هی
...
اصن دستای من کبره بست 
پینه بست...
تاول زد... 
بریده بریده شد...
و الخ
آخه اینم شد کار؟
اینم شد حفظ حرمت دانشجو؟ !!!!!
اینم شد اعتبار دانشجو امام صادقی؟ !!!!!
یه دیگ گذاشتن جلو روم میگن شام بچه هارو بکش 
نه ده تا نه بیس تا نه چل تا...
هیاتیه واسه خودش خوابگاه! 
همه هم ته دیگ میخوان! 
پ.ن:خدا رو شکر رفت تا خوابگاهو بچرخه دوباره نوبت توزیع شام برگرده به ما
پ.ن:حالا هی بشین تو خونه دستم به سیا سفید نزن
به مام خوش گذشت خب!
ینی تو عمرم ناهار به این خوشمزگی نخورده بودم
به جون خودم راس میگم
علاوه بر طعم خوب غذا دور هم بودنش خیلی چسبید
جاتون خالی
تازشم هنوزم زندم! 
پ.ن:البته دست پخت مامان که نمیشه 
اخبار لحظه به لحظه را از مینا دات امام صادق جویا شوید
بسه دیگه خجالت بکشم یه کم!
بدم نیس؟!
اندر مزایا :
شستن لباس
پختن ناهار
مهمونی دادن
و انواع و اقسام مسایل ریاضی را حل کردن
پ.ن:اگه من نیومدم مسموم شدما!
۷نفری داریم ناهار درس میکنیم!!!
بابا به به به این اراده!
علی رغم تمام خودسازی هایی(!) که داشتم مبنی بر اینکه(!) این هفته برنگردم و یه نموره عادت بنمایم برای مواقع ضروری ...
پاشدم اومدم!!! 
اومدم چی؟
۶بعداز ظهر رسیدم و فردا ۸ باید برگردم! 
کلاس ندارم اما برای مراسم عرفه مسئولیت قبول کردم! 
تشریف بیارین شمام!
بنابراین فقط امشب رو با خونوادمم!
التماس دعا
فعلا....
نکته ای از دانشجویان امام صادقی!!!
نه !
یه دقه با خودمون فکر کنیم:
اسم چند تا شهید رو بلدیم؟
فقط اسما شناخت هم نه !
پ.ن:واسه یه کاری اسم شهید لازم داشتیم 6 نفری دور هم زورکی30 -40تا یادمون اومد!!!!
اونم چی؟
چون اسم بزرگراه و یا کوچه هامون بود!
پ.ن:تاسف!