بهشت من
رفتن چه سخت است وقتی زمین چسبناک است و پاهایت از موم
بهشت من
رفتن چه سخت است وقتی زمین چسبناک است و پاهایت از مومدرباره من
ارثیه زهـراست که سنگر باشیم
تا دادن جان مطیع رهبر باشیم
راهیست پراز فتنه و آشوب و دغل
باید که کتاب عشق ازبر باشیم
ادامه...
روزانهها
همهجدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- مینا 393
بایگانی
- مهر 1395 2
- اسفند 1393 1
- مهر 1393 1
- تیر 1393 1
- خرداد 1393 2
- فروردین 1393 1
- اسفند 1392 3
- بهمن 1392 1
- دی 1392 4
- آذر 1392 7
- آبان 1392 6
- مهر 1392 1
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 11
- تیر 1392 5
- خرداد 1392 6
- اردیبهشت 1392 6
- فروردین 1392 7
- اسفند 1391 10
- بهمن 1391 10
- دی 1391 6
- آذر 1391 9
- آبان 1391 10
- مهر 1391 8
- شهریور 1391 21
- مرداد 1391 1
- تیر 1391 11
- اردیبهشت 1391 6
- فروردین 1391 14
- اسفند 1390 19
- بهمن 1390 9
- دی 1390 35
- آذر 1390 28
- آبان 1390 8
- مهر 1390 3
- مرداد 1390 1
- تیر 1390 1
- خرداد 1390 3
- فروردین 1390 1
- بهمن 1389 1
- آبان 1389 1
- مهر 1389 2
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 6
- تیر 1389 1
- خرداد 1389 5
- اردیبهشت 1389 6
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 2
- دی 1388 2
- آذر 1388 4
- آبان 1388 1
- مهر 1388 1
- شهریور 1388 10
- مرداد 1388 10
- تیر 1388 7
- خرداد 1388 6
- اردیبهشت 1388 8
- فروردین 1388 11
- اسفند 1387 11
- بهمن 1387 8
بعد از مدت ها...بزرگتر شده ام
بعد از مدت ها آمده ام
از پس حوادث و تقدیرات زیادی گذشتم و باز برگشتم به همان خانه ی همیشگی...
پشت سرم را که نگاه میکنم پر است از تجربه و درس و عبرت...
پر است از آموختن همه ی آن چیزهایی که باید می آموختم...
قدیم تر ها پدرم حرف قشنگی زد...
میگفت: خدا امتحانت میکند تا چیزهایی را که نداری به تو ببخشد...
امتحان های خدا پر است از حکمت...
حالا میفهمم که من از این امتحانات صبر هدیه گرفتم...
صبر کردن همان چیزی بود که باید میداشتم ...
برای سعادت برای آرامش و برای رضایت ...
جالب تر اینجاست که کارهای خدا آنقدر قشنگ کنار هم تدبیر شده اند که گاهی واقعا کم می آوری و حس میکنی ناتوانی ات را ...
بعد این ماجرا ها و تمام فراز و نشیب ها
وقتی که دلت محرم میخواهد و گریه...
محرم میرسد و تمام ده شب اولش را سخنران برایت شیرین میکند با مبحث شیرین امتحان !
از خلال حرف هایش بینشی به تو هدیه میکند که امید و توکلت را بالا میبرد...
که قابل تحمل تر میشود برایت همه ی سختی های دنیا ...
چون....
فهمیده ای که نگاهی همواره بالای سرتو سوختنت را با لبخند به نظاره نشسته و خاکسترت را دوست تر دارد...
این شب ها دعا کنیم برای فرجش
اللهم عجل لولیک الفرج
زندگی همه اش سوختن ساختن نیست زندگی همه اش کسب تجربه نیست زندگی همه اش صبر و تحمل نیست زندگی رودی است یک سرش دریا یک سرش کوه حال با توست که خود را به جریان بسپاری و به دریا برسی که به نظر بوی ارامش و ازادی میدهد اما!!! پر است از صیادان، ویا برخلاف جریان به بالا بروی ، بروی انجا که گویا به خدا نزدیکتری اما یادت باشد اگر مدهوش بلندی شوی و غفلت غرور تو را بگیرد این جریان آب تو را میبرد ولی با کوبیدن به سنگ و صخره وتو دیگر نای مقاومت نداری.
از نظر من زندگی همش امتحانه و همش صبر و تحمل
ولی از نوع شیرینش....
زندگی همش کسب تجربست....لحظه به لحظه....
خوشحالم که به قول خودت بزرگ تر شدی...
فک کنم تو این چند ماهه قده همه ی عمرت زندگی بهت سختی داده مینا...
هی خواهر جان
تا باشه ازین سختیا به شرط شیرینی بعدش...
تو از زندگی دم می زنی بی عباس به صحرا می زنی
در صحرای زندگی دنبال اب میروی بی عباس پی سراب میروی
در دشت عاشقی دنبال معشوق میروی بی عباس راه شیخ صنعان میروی
در کارزار زندگی به جنگ شیطان میروی بی عباس به دنبال شکست میروی
در تمام زندگی گفتیم کاش ای کاش میگفتیم یا عباس